głos

1. Być przy głosie «mieć głos w dyskusji w danym momencie»: Wysoki Sejmie! Korzystając z tego, że jestem przy głosie – jeszcze minutę, pani marszałek – chcę powiedzieć o jednej rzeczy. S mowa 1991.

2. Dać głos «o psie: zaszczekać»

3. Dać, oddać głos (za kimś, za czymś, na kogoś, na coś) «wziąć udział w głosowaniu; zagłosować»: Wszyscy, którzy oddadzą swój głos na jedną z dziewczyn, wezmą udział w losowaniu atrakcyjnych nagród (...). Żak 3/2000.

4. Głos się komuś łamie, rwie «ktoś z trudem wydobywa z siebie głos, zwykle na skutek silnych emocji»: Dziękuję za dobre, pomocne słowo. Istotnie, sama usiłuję się uporać z tą okropną sprawą... – głos już się jej łamie. W. M. Korczyńska, Wróć.

5. Głos wołającego na puszczy «czyjeś słowa, apel o coś, nieznajdujące oddźwięku, zlekceważone»: Generał Ujejski, szef polskiego lotnictwa w Wielkiej Brytanii, założył protest, ale na szczęście był to głos wołającego na puszczy. A. Fiedler, Dywizjon.

6. Ktoś ma głos «komuś umożliwiono zabranie głosu w dyskusji»: Panie Jacku, pan ma głos, bardzo proszę. Wyk 1997.

7. Mówić, przemówić własnym głosem «mówić, powiedzieć to, co się naprawdę myśli, wyrażać, wyrazić swoje zdanie, nie sugerując się opinią innych osób»: Upadek systemu znosił najdotkliwsze zakazy i nakazy państwowego monopolu. Nagle okazało się, że można oficjalnie mówić własnym głosem (...). A. Brodzka, L. Burska, Literatura.

8. Odebrać komuś głos «nie pozwolić komuś na kontynuowanie przemówienia, zwłaszcza podczas oficjalnego przemówienia»: Gdy Kraśce odebrano głos po jego nieudanym przemówieniu, słyszano krzyki „Nie bić! Nie bić!” Z. Raszewski, Raptularz.

9. Prosić, poprosić o głos «prosić o prawo wypowiedzenia się, zwłaszcza podczas oficjalnej dyskusji»: Panowie, zaczynamy obrady. – Proszę o głos – odezwał się prezes ministrów. J. Korczak, Maciuś. Cezary podniósł rękę prosząc o głos. S. Żeromski, Przedwiośnie.

10. Udzielić komuś głosu «zezwolić komuś na wypowiedzenie się, zwłaszcza podczas oficjalnej dyskusji»: Zanim Joasia zdecydowała się, komu udzielić głosu – z ostatniej ławki wyskoczył duży chłopak ze zwichrzoną czupryną. Płomyk 11/1953. Ciszej, towarzysze. Towarzyszu Kropidło, zaraz wam udzielę głosu, jeśli o to poprosicie. R. Antoszewski, Kariera.

11. Zabrać głos «zacząć mówić; przemówić, wypowiedzieć się»: Z kolei zabrał głos prezes nowego zarządu. GPol 22/04/1939.

12. Zapisać się do głosu «zgłosić swój udział w dyskusji»: Na tym dyskusja na ten temat została wyczerpana, gdyż nikt więcej w tej sprawie nie zapisał się do głosu. R. Szawłowski, Kontrola.

(Coś) odebrało komuś głos; ktoś stracił głos zob. mowa 1.

Dojść do głosu zob. dojść 2.

Dopuścić coś do głosu zob. dopuścić 1.

Dopuścić kogoś do głosu zob. dopuścić 2.

Głos krwi zob. krew 10.

Głos natury zob. natura 2.

Głos niesie zob. nieść 1.

Głos nieznoszący sprzeciwu zob. sprzeciw.

Krzyczeć, śpiewać, drzeć się na cały głos, w głos zob. cały 6.

Krzyczeć, wołać, mówić itp. wielkim głosem zob. wielki 1.

Mówić jednym głosem zob. II jeden.

Mówić pełnym głosem zob. pełny 3.

Odzywają się głosy zob. odezwać się.

Podnieść głos (na kogoś) zob. podnieść 1.

Pójść, iść za głosem serca zob. serce 18.

Śmiać się, roześmiać się na cały głos, w głos zob. śmiać się 3.

Śpiewać baranim głosem zob. barani.

Zawiesić głos zob. zawiesić.

Zdzierać głos zob. zedrzeć 1.